Blog Samuel Aquirre: ‘Daar sta ik weer…’
De 26-jarige Samuel Agustín Aguirre groeide op in Colombia en vond zijn muzikale geluk in Nederland. In zijn blogs voor KNMO Klankwijzer vertelt hij hoe muziek voor hem de sleutel is om een weg in het leven te vinden.
Daar sta ik weer…
Daar sta ik weer, afwachtend achter de coulissen. Geconcentreerd, geniet ik met een mediterende houding van het donker en de stilte, totdat ik een seintje krijg van de stagemanager om het podium te betreden. Het applaus breekt de stilte en klinkt als muziek in mijn oren. Met energieke stappen en een oprechte glimlach loop ik richting het licht om het publiek te begroeten. Het buigen symboliseert met een gebaar een hartelijke dank, maar ook een bescheiden verzoek naar stilte, aandacht en vooral een dringende oproep naar sensibiliteit. Dat moment tussen het laatste applaus en de eerste klank van een concert moet perfect zijn om de communicatie tussen dirigent, muzikanten en publiek op een natuurlijke en spotane manier te laten gebeuren. Dan kan de muziek beginnen.
Zeker honderden keren in mijn leven maakte ik het ritueel mee: Pak aantrekken en dubbelchecken dat ik alles heb wat nodig is voor de voorstelling. Onderweg naar het theater ontstaat ook iedere keer een gesprek met mezelf. Welke muziek gaat klinken? Met wie moet ik samenwerken om de muziek te creëren? Wat wil ik eigenlijk vertellen met mijn muzikale bijdrage? Vaak komen de zenuwen vóór een optreden precies op dit moment, wanneer ik een antwoord op deze vragen wil vinden. Muziek maken is veel meer dan klank produceren voor de luisteraar. Het gaat om een complexe en intense voorbereiding van lichaam en ziel. Het gaat om een zoektocht naar een boodschap die vorm krijgt op basis van ervaringen, herhalingen, gesprekken, vragen en antwoorden. Het gaat om het doorgeven van deze boodschap, want wat is een muzikaal verhaal zonder inhoud?… En het gaat om de luisteraar! Ik ben door deze coronacrisis erg bewust geworden van het feit dat ik het mij niet voor kan stellen dat ik voor altijd muziek zou moeten maken zonder dat iemand ernaar luistert. Mijn artistieke bestaan is het communiceren via klanken naar andere mensen toe, en als dat cruciale element weg is, verliest de muziek wat mij betreft haar grootste waarde.
Na het slotapplaus glijden mijn ogen over de stoelen heen. Ik zie maar liefst dertig enthousiaste muziekliefhebbers die een spirituele beloning uitspreken met hun handen. Wat een vreemd gevoel is het! Ik heb tijd genoeg om naar elk gezicht te kijken! Ik heb zelfs de tijd om elke lege stoel van het theater te bestuderen. Jammer dat er zoveel zijn, denk ik dan… Maar wat ben ik ook ontzettend blij om het applaus te ontvangen! Om na het concert met liefde weer de bloemen aan iemand te mogen geven! Of om een gesprekje bij de uitgang te mogen voeren met een enthousiaste toeschouwer over de muziek die zojuist werd uitgevoerd.
Muziek is een krachtige taal. Zorgt voor woordeloze communicatie en voor een verbinding tussen artiest en luisteraar. Ik las vandaag: “Livestreams zijn geen alternatief voor de concerten in de zaal, voor de sensatie onderdeel te zijn van een ervaring die alleen daar en dan bestaat en na die paar seconden stilte voor het slotapplaus definitief vervliegt”.
Ik gun u allemaal deze ultieme ervaring in een vol theater en een bewuste beleving van dit bijzondere moment snel weer.
Samuel Aguirre
Foto: @FOCUS22
KNMO Klankwijzer is hét nieuws- en informatieplatform van de instrumentale amateurmuziek. Schrijf je hieronder (oranje balk) in voor de gratis nieuwsbrief en je ontvangt ook de digitale nieuwskrant automatisch in je mailbox. Of like: https://www.facebook.com/
Gepubliceerd: 08 nov 2020 - 09:50
Laatste update: 28 sep 2023 - 09:58