WMC: Nieuw podium geeft slagwerksector extra boost

Enkele maten voor het einde van het slotwerk Lingus stapt dirigent Robbert Houtkamp van slagwerkensemble Cadenza van de bok en loopt hij naar de zijkant van het podium. Met een buiging en een dankgebaar naar zijn muzikanten laat hij de resterende maten volledig aan het orkest zelf over. Zoals hij ook het hele concert al met rustige dirigeerbewegingen vertrouwen uitstraalt naar zijn muzikanten. Een passend slotakkoord van een tien uur durende promotiecampagne voor de slagwerkmuziek.

Wat een dag was het voor het publiek, maar ongetwijfeld ook voor de juryleden! Zes ensembles hadden zich aangemeld voor de strijd om de wereldtitel in de Champions League van de slagwerkmuziek. Met zes compleet verschillende invullingen probeerden de deelnemers te voldoen aan het gevraagde niveau.

Spektakelstuk
Al voor het middaguur schieten de Denen van Det Fynske Slagtojsakademi uit de startblokken. Zij maken er net als vijf jaar geleden een visueel spektakelstuk van. Dit keer nog eens versterkt met een flitsende lichtshow. Een feest voor de liefhebber van technische en ritmische hoogstandjes.
Slagwerkensemble Elspeet verklankt onder leiding van Wibrand van Norel in een doorlopend programma het Bijbelse verhaal van de Toren van Babel. Met toevoeging van Syrische instrumenten, gitaren, toetsen, zang, cello, blazers, dans en holografische projectie. De Belgische componist Sam Gevers heeft met zijn beeldende muziek een groot aandeel in het programma. Koude rillingen komen op als de blazers gaan meedoen. Hoe mooi mengen koperinstrumenten met mallets.

Mouwen
Concordia Obbicht tapt onder leiding van Etienne Houben uit een heel ander vaatje. In het vernieuwende en veelzijdige programma Humano kunnen alle instrumentengroepen (ritmisch en melodisch) hun mouwen opstropen. In de traditional My love is like a red red rose begeleidt het orkest de sopraan Daphne Ramakers en tenor Pascal Pittie. In zijn eigen werk Evolve laat Houben de marimbasolist alle hoeken van het toetsenbord zien.
In het themaprogramma Explore gaat Excelsior Oostendorp zowel letterlijk als figuurlijk op ontdekkingstocht. Een gretige dirigent Tim van Klompenburg stuwt zijn muzikanten naar de grenzen van hun talenten. Sam Gevers - hij weer - schildert in Jungle Sunrise op beeldende wijze het leven in het regenwoud. Op de achtergrond maakt een luiaard zijn wekelijks slakkengangetje vanuit zijn boomtop naar beneden om te poepen. De unieke beelden leiden een beetje de aandacht af van het podium. Vervlogen zijn de tijden dat opa Wim van Norel in zijn schuurtje nog attributen in elkaar stond te knutselen voor zijn cluppie.

Cultuurshock
Voor een complete cultuurshock zorgt de Thaise groep Per lē sùrîré Percussion Studio. Het programma Traditions in Transition wordt ondersteund met een VVV-filmpje van boeddhistische gebruiken, de bezienswaardigheden van het land en de overheerlijke Thaise keuken. Slagwerk vervult een hoofdrol bij boeddhistische rituelen. Drie kwartier ademt de Kerkraadse Rodahal de sfeer van de Wat Arun-tempel in Bangkok. Het publiek waardeert het culturele uitstapje met een staand applaus.
En dan Cadenza uit Twello. Met de show Fusionar neemt het ensemble van Robbert Houtkamp het publiek mee op een tijdreis van klassiek slagwerk tot moderne crossovers. Het programma bevat alle ingrediënten van modern slagwerk. Met muzikale toevoegingen van blazers, keyboard en drums maar ook met visuele aspecten zoals podiumverhogingen, een professioneel lichtplan, inzet van theatertechnieken en kunstzinnige kleding. Een doorwrocht programma waar eigenlijk alles bij klopt.

Hoger plan
In een voorbeschouwing in KNMO Klankwijzer voorspelde dirigent Tim van Klompenburg al dat de lat dit keer weer hoger zou liggen dan vijf jaar geleden. Zowel wat individuele kwaliteiten betreft, als muzikaal inhoudelijk zou de slagwerktop weer stappen hebben gemaakt. Met stukken die weer ingewikkelder en indrukwekkender zouden zijn. Die voorspelling kwam volledig uit. Ook op het gebied van podiumpresentatie - in het verleden nog wel eens een kritiekpuntje - hebben de ensembles duidelijk vooruitgang geboekt. De promotie naar het hoofdpodium van ’s werelds meest toonaangevende muziekfestival heeft de vier Nederlandse vertegenwoordigers op alle terreinen een extra artistieke boost gegeven.

Missie
Dat brengt ons meteen ook bij een dilemma. De spoeling aan de top van de slagwerkscene is smal. De vier ensembles die namens Nederland in de hoogste divisie aan het WMC deelnamen, worden aangevoerd door uitzonderlijke pioniers. Gedreven en ambitieuze vakidioten die het tot hun missie hebben gemaakt om deze vaak onderschatte sector naar een hoger artistiek en creatief plan te brengen. Zij krijgen daarbij het vertrouwen van verenigingsbesturen die geloven in hun visie en bereid zijn om daarin te investeren. Bedragen van 50.000 euro of meer zijn geen uitzondering. Het aantal dirigenten en ensembles dat aan deze eisen kan en wil voldoen, is op één hand te tellen. Dat zal voorlopig nog wel even zo blijven.

Op de foto: Cadenza Twello presenteerde een doorwrocht programma waar alles bij klopte.

Tekst: Frank Vergoossen - Foto’s: FV Media Producties