WMC22 neemt voorschot op toekomst

De redactie van de krant maakte ooit na afloop van een WMC een lijstje met dingen die allemaal fout waren gegaan. Dat leverde toen een waslijst aan missers op. De editie van 2022 verliep ook niet altijd en overal vlekkeloos (tjonge jonge wat duurden de pauzes voor de prijsuitreikingen en de breaks in het stadion soms tergend lang). Er valt altijd wel wat te mopperen. Maar je kunt het ook omdraaien en eens wat positieve zaken op een rij zetten. Daar gaan we.

• De loting van de volgorde van optreden, wereldwijd uitgezonden via livestream. Voor het eerst vond deze formaliteit in het openbaar plaats. Geen (vermeend) achterkamertjesgedoe. Transparant, zoals het hoort. Meteen duidelijkheid.

• De openingsparade dwars door de stad, mede ook bedoeld als eerbetoon aan de inwoners van Kerkrade die het festival al 71 jaar dragen. Een presentatie van een dwarsdoorsnede van alles wat het WMC te bieden heeft, aangevuld met diverse Kerkraadse muziekverenigingen als grondleggers van het WMC.

• WMC22 had meer de uitstaling van een universeel festival voor de blaasmuziek. Met een betere afstemming en aansluiting van de activiteiten op diverse locaties, ook voor wat betreft de niet-competitieve programmaonderdelen. Er was een groter aanbod van alle vormen van blaasmuziek, ook op de Markt en in het stadspark, onder andere door het festival BLOW!

• De clustering van de wedstrijdonderdelen per sectie en divisie. Geen vier werken meer nagels bijten in afwachting van het eindresultaat. Het zorgde bij zowel muzikanten als publiek voor een vergroting van de wedstrijdbeleving en het gevoel van objectiviteit.

• Meer keuzevrijheid voor harmonie- en fanfareorkesten. In navolging van de concertdivisie bood WMC22 ook voor de blaasorkesten in de eerste, tweede en derde divisie meer vrijheid om (voorlopig nog) naast het verplichte werk een eigen programma in te vullen. Het gevolg: meer ruimte voor invloeden van verschillende culturen en achtergronden.

• Een hogere status voor de slagwerkgroepen in de concertdivisie. De verhuizing van de meest innovatie tak van de instrumentale amateurmuziek naar het hoofdpodium in de Rodahal voegde nieuwe artistieke, creatieve en muzikale dimensies toe aan de slagwerkmuziek. Tip voor een volgende keer: programmeer deze discipline op een voor het publiek meer aantrekkelijkere dag.

• Uitbreiding van het prijzenpakket met awards. Deelnemers die (net) buiten de hoofdprijzen vielen maar op bepaalde onderdelen toch boven het maaiveld uitstaken, keerden zo toch met een goed gevoel huiswaarts.

• Nieuwe divisie-indeling bij de mars- en showwedstrijden. Door van twee naar vijf divisies te gaan ontstond er meer differentiatie in niveau. Het stelde deelnemers in staat uit te komen in een klasse die beter aansluit bij hun eigen muzikale peil. Met een speciale juniordivisie voor de aanstormende jeugd. Het voorkomt dat korpsen het gevoel hadden dat ze de show van hun leven hebben gelopen, maar toch met een teleurstellende score moeten afdruipen omdat de jury nu eenmaal de krachtsverhoudingen binnen een divisie in punten moet uitdrukken. Deze nieuwe indeling zou vast en zeker nog beter uit de verf zijn gekomen als er meer deelnemers uit exotische landen hadden deelgenomen, die nu vanwege de naweeën van corona of de onrustige situatie in de wereld verstek moesten laten gaan.

• Een concertcyclus met een boeiende line-up met toporkesten, veel premières en vooral met nieuwe invalshoeken en niet-alledaagse allianties tussen orkesten, ensembles en solisten van verschillende sectoren. Blaasmuziek op het snijvlak van pop, rock, jazz en klassiek.

• Een educatief randprogramma met interessante workshops, masterclasses, lezingen en een academy voor jongeren.

• Meer beleving in en rond de concourslocaties met gelegenheden waar deelnemers, familie, supporters en publiek elkaar kunnen ontmoeten. Bij de stadionwedstrijden fungeerde de ingang voor het opmarcheren ook als uitgang voor de afmars. De emotionele ontlading na het optreden vond niet meer plaats tussen de winkelkarretjes van de Appie, maar op een plek waar de muzikanten midden in het feestgedruis stappen. Bij de concertwedstrijden was WMC Village in het stadspark op een steenworp afstand van de Rodahal en Theater Kerkrade de ontmoetingsplek voor deelnemers uit alle windstreken.

• En last but not least livestream van alle wedstrijden en concerten. Alle rechten verkocht aan het
Engelse bedrijf IBB Media. Geen blije gezichten bij trouwe mediapartner L1. Veel klachten over
de verbinding en bereikbaarheid. Wennen aan het soms overenthousiaste Engelse commentaar. Maar een uitkomst voor mensen die er niet bij kunnen zijn. Heerlijk in de tuin genieten van slagwerkartiest Martin Grubinger. In Nederland nog geen echt kijkcijferkanon. Maar goed ook, want dat zou ten kosten kunnen gaan van het aantal livebezoekers en dus ook van sfeer en beleving. Maar volgens de organisatie wereldwijd een succesnummer.

Prelims
Als laboratorium van de blaasmuziek behoor je voortdurend vernieuwend bezig te zijn. Daarmee loop je natuurlijk ook het risico dat je met iets op de proppen komt, waarmee je de plank misslaat. Een ingrijpende verandering was de invoering van een prelims-finalsstructuur op het onderdeel show in de Championship Division. In deze hoogste klasse van de showwedstrijd was plaats voor maximaal achttien deelnemers. Het werden er uiteindelijk vijftien. Die namen het op de vrijdag van het slotweekend allemaal tegen elkaar op. De twaalf beste deelnemers stroomden door naar de finale op zondag. De overige kandidaten voegden zich op de zaterdag bij de World Division.

Focus
Al bij de lancering van het idee kwam er vanuit het werkveld veel kritiek. Een extra overnachting zou de korpsen onnodig op extra kosten jagen. Ook supporters zouden niet op een extra wedstrijddag (een gewone werkdag) zitten te wachten. Uiteindelijk onderwierpen de clubs zich aan de nieuwe regels en deed iedereen toch braaf mee. Maar ook na de eerste toetsing van de prelims-structuur in de praktijk staan de verenigingen niet te juichen. Dat blijkt uit een rondvraag langs diverse deelnemers. Behalve de hierboven geschetste organisatorische bezwaren, blijkt in de praktijk ook dat het muzikanten zwaar valt om drie dagen de volledige focus te houden voor het optreden op de finaledag. Dat bleek ook uit het feit dat op de zondag een aantal korpsen niet meer het niveau van prelims-vrijdag haalde. Het kunnen inspelen op de tips van de jury na het vrijdagoptreden wordt gezien als een meerwaarde. Maar omdat een aantal verenigingen op de zaterdag op andere onderdelen in actie komt, blijft er niet voor iedereen evenveel tijd over om de show op de juryaanwijzingen bij te schaven. De extra wedstrijddag leverde ook geen vollere tribunes op. Bovendien was de nieuwe systematiek voor het publiek moeilijk te begrijpen. Dat werd nog eens bemoeilijkt doordat twee van de twaalf gekwalificeerde finalisten niet op zondag optreden en werden toegevoegd aan het programma van de zaterdag. Volop argumenten voor de WMC-organisatie om te evalueren of de uit de Amerikaanse showwereld overgewaaide wedstrijdopzet voor het WMC nu wel zoveel voordelen biedt.

Fundament
Slotsom. Het masterplan waarmee het nieuwe management meteen na de vorige editie met veel elan aan de slag is gegaan, biedt een mooi fundament om het WMC wereldwijd nog beter op de kaart te zetten. Zeker als in 2026 hopelijk ook deelnemers uit Azië, Latijns-Amerika en Afrika weer in staat zijn om naar Kerkrade af te reizen.

Tekst: Frank Vergoossen/Foto: FV Media Producties