“Waarom in je eentje iets half doen als het gezamenlijk beter kan”
De 57-jarige Rob van Tuil werd anderhalf jaar geleden benoemd tot voorzitter van de Muziekbond Gelderland-Flevoland (MBGF). Hij nam het stokje over van Chris Timmer, die zich 34 jaar in diverse functies inzette voor de amateurmuzieksector. De Tielenaar hoopt de komende jaren zijn visie en missie voor de bond in de praktijk te brengen.
Waarom heb je ‘ja’ gezegd op de vraag om voorzitter van de Muziekbond Gelderland-Flevoland te worden?
Ik heb niet direct ‘ja’ gezegd want ik moest er toch wel even goed over nadenken. Het is namelijk nogal een stap om van een lokale vereniging naar provinciaal niveau te gaan. Na een goed gesprek met de toenmalige voorzitter Chris Timmer heb ik toen besloten om de stap te wagen. Ten eerste omdat ik het een hele eer vond dat ik hiervoor werd gevraagd, en omdat ik een uitdaging in combinatie met verantwoordelijkheid niet uit de weg ga. En met name de uitdaging trok me erg aan.
Je zult het voorzitterschap van de MBGF aanvaard hebben omdat je een bepaalde visie hebt die een wezenlijke bijdrage kan leveren aan de ontwikkeling van de muzieksector. Kun je die visie omschrijven? Wat is je missie als voorzitter van de MBGF?
Ik vind het belangrijk dat we als MBGF in samenwerking met de KNMO de belangen van onze leden zo goed mogelijk behartigen. Ondersteuning geven daar waar het nodig is en meedenken als het kan. Daarbij zou ik graag zien dat er nieuwe gezichten en daarmee nieuwe inzichten binnen de MBGF gaan komen. En verder vind ik dat de naamsbekendheid van de MBGF vele malen groter moet worden dan nu het geval is. Het zou mooi zijn dat als er een evenement in Flevoland of Gelderland wordt georganiseerd, er in eerste instantie aan de MBGF wordt gedacht.
Je hebt bestuurlijke ervaring (onder meer bij Pieter Aafjes), maar bent ook muzikaal inhoudelijk zeer wel op de hoogte. Is dat een voordeel of een nadeel?
Het is zeker een voordeel als je de wereld van de (amateur)muziek goed kent, maar tegelijkertijd is het ook een valkuil. Het voordeel is dat als je in overleg zit, elkaar sneller snapt en weet hoe je bepaalde zaken het beste en zo slim mogelijk kunt aanpakken. Een nadeel is dat je je eigen ervaringen en ideeën als uitgangspunt neemt, maar dat hoeft niet per definitie de juiste weg te zijn. Daar moet ik wel eens voor waken.
Hoe groot is het risico op bedrijfsblindheid bij iemand die al zo lang in de muziekwereld is opgegroeid?
Dat is heel groot. Je neemt toch onbewust je eigen overtuigingen als uitgangspunt en baseert daar je oordeel of beslissing op. Daarom vind ik het ook zo belangrijk dat er met meerdere mensen
(het bestuur in dit geval) overlegd wordt. Verschil van inzicht in sommige zaken vind ik juist verfrissend, want dat zorgt ervoor dat er uiteindelijk een weloverwogen besluit uitkomt.
De muziekwereld heeft – net als het verenigingsleven in het algemeen – mede als gevolg van de coronacrisis een flinke veer gelaten. Hoe kijk je daar tegenaan? Denk je dat het tij te keren valt?
Helaas was de coronacrisis voor sommige verenigingen de doodsteek. Ik heb geen exacte aantallen, maar ik denk dat het er meer zijn dan we denken. Ik vind het zuur om te moeten constateren dat zoiets ongrijpbaars als een virus voor een vereniging het einde betekent. Behalve het zakelijke aspect komt daar nog heel veel historie én emotie van de leden bij kijken. Hoe je het wendt of keert, er verdwijnt toch iets wezenlijks uit een stad of dorp als een vereniging moet stoppen.
Of het mogelijk is om dit tij te keren, hoop ik van harte, maar ik denk wel dat het ook een aanleiding kan of moet zijn voor een vereniging om zichzelf eens kritisch te bekijken en te bevragen. Kunnen we nog wel de concerten geven op de manier waarop we graag zouden willen? Moeten we niet vaker de samenwerking met andere disciplines opzoeken? Want waarom zou je in je eentje iets half doen als je gezamenlijk er iets fantastisch van kunt maken.
Als volgens jou de huidige terugloop onomkeerbaar is, hoe zouden verenigingen daarop moeten inspelen?
Ik weet niet of je het woord onomkeerbaar kunt gebruiken, want er zijn ook verenigingen die ondanks alle tegenslagen in staat zijn om een groot aantal leden, waaronder veel jeugd, aan te trekken. Ik denk dat het goed is als verenigingen ervoor openstaan om hierover in gesprek te gaan en om zo van elkaar te kunnen leren. Mits een club de mogelijkheden en middelen heeft om actie te ondernemen. Want het muziekleven wordt er niet goedkoper op.
Er wordt vaak gezegd dat de muzieksector een conservatieve wereld is. Ben je het daarmee eens?
Tot op zekere hoogte kan ik me daar wel in vinden. Ik ben namelijk van mening dat je nooit moet vergeten waar je vandaan komt. Met andere woorden: traditie is prima, maar wees je ervan bewust dat er meer is dan alleen dat. De wereld om ons heen verandert razendsnel en we (verenigingen, korpsen, besturen etc.) zullen hierop moeten inspelen. Ik realiseer me dat het lastig kan zijn om dit bij ieder concert of optreden in te bouwen, maar ik weet zeker dat er ontzettend veel creativiteit in de verenigingen zit om hier iets voor te verzinnen wat het publiek aanspreekt.
Er dreigt een tekort aan bestuurders en kaderleden. Hoe kijk je daar tegenaan?
Daar maak ik me toch wel zorgen over. Ik merk dat het lastig is en wordt om als bond mensen bereid te vinden die zich willen inzetten voor de sector. Dat geldt zowel op provinciaal- als landelijk niveau. Drukke banen en dito agenda’s nodigen niet altijd uit om in je vrije tijd ook nog eens een bestuursfunctie op je te nemen of in een taakgroep plaats te nemen. Ja, het kost tijd, en ja, je moet tegen kritiek kunnen, maar toch… je wordt er als mens alleen maar beter van. Mij heeft het bijvoorbeeld gebracht dat ik een veel bredere kijk op muzikale en organisatorische zaken heb gekregen. Daarmee kan ik in het dagelijkse leven weer mijn voordeel doen. En dat gun ik iedereen van harte. Mijn oproep is dan ook eigenlijk: vraag je niet af wat de bond voor jou doet, maar wat jij kunt doen voor de bond.
PASPOORT
Naam:
Rob van Tuil.
Leeftijd:
57 jaar.
Geboorteplaats:
Tiel.
Woonplaats:
Tiel.
Beroep:
Medewerker C bij het Service Centrum Wonen van de Rabobank.
Verliefd, verloofd, getrouwd:
Alleenstaand.
Instrumenten:
Klarinet (Es, Bes en Bas) en slagwerk (meestal melodisch).
Muziekopleidingen:
Conservatorium Enschede en Tilburg met als hoofdvakken klarinet en hafa-directie.
Verenigingen:
Begonnen bij de KTVM Tiel en nu bij Pieter Aafjes Culemborg.
Overige functies/activiteiten in de muziekwereld:
Coördinator leerlingenzaken Pieter Aafjes Culemborg, spelend lid en arrangeur klarinetensemble in Maurik en presentator concerten.
Foto: Rob van Tuil nam vorig jaar het voorzitterschap over van Chris Timmer.
Gepubliceerd: 17 nov 2024 - 11:48
Laatste update: 17 nov 2024 - 14:37